رجعت در زمان حضرت مهدی (عج)

رجعت در زمان حضرت مهدی (عج)

«رجعت» در لغت به معنی «بازگشت» می باشد. و مراد از آن زنده شدن گروهی از مردم بعد از ظهور حضرت مهدی (عج) است که با شرائط خاصی امکان می پذیرد. این موضوع یکی از عقاید حقه ی پیروان تشیع به شمار می آید، که آیاتی از قرآن آن را تایید نموده و بیش از دویست حدیث معتبر و صریح نیز این مسئله را مورد توجه قرار داده است. از سویی دیگر دهها دانشمند بزرگ شیعه که تعداد آنان به بیش از چهل مورد میرسد، این احادیث را نقل نموده اند و در طول تاریخ این عقیده ی مذهبی یک موضوع اجتماعی قلمداد شده و افزون بر پنجاه کتاب تنها در بحث خود «رجعت» به یادگار گذاشته اند.

به این مناسبت امام صادق (ع) می فرمایند:

از ما نیست کسی که اعتقادی به رجعت نداشته باشد. بحار 53ص 92ح 101 وص136

احادیثی در وصف انتظار از دیدگاه ائمه ی اطهار

احادیثی در وصف انتظار از دیدگاه ائمه ی اطهار

 امام موسی کاظم علیه السلام:

أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ‌ إِنتِظارُ‌ الفَرَجِ؛

بهترین عبادت بعد از شناختن خداوند،‌ انتظار فرج و گشایش است.

تحف العقول ص 403

---

امام باقر علیه السلام:

ما ضر من مات منتظر لامرنا ألا یموت فی وسط فسطاط المهدی و عسکره

آنکه در انتظار امر ما بمیرد از اینکه در وسط خیمه مهدی و لشکرش از دنیا نرفته ضرر نکرده است.

کافی (ط-الاسلامیه) ج1 ، ص372

---

 امام علی علیه السلام:

ألا فَمَن ثَبَتَ مِنهُم عَلَی دینِهِ وَ لَم یَقسُ قَلبُهُ لِطولِ أمَدِ غَیبَةِ إمامِهِ فَهو مَعی فی دَرَجَتی یَومَ القیامَة

بدانید آنان که در زمان غیبت حجت خدا در دین خود ثابت مانده و به خاطر طول مدت غیبت منکرش نشوند، روز قیامت با من هم درجه خواهند بود.

بحارالانوار (ط-بیروت) ج51 ص109