کیفیت صیحه و ندای آسمانی پیش از ظهور چگونه است؟
منظور از صیحه، ندایی آسمانی است که نام حضرت مهدی (عج) را می برد و همه ساکنان زمین آن را با زبان خودشان (عربی، فارسی، انگلیسی و ...) می شنوند.
امام باقر (ع): منادی از آسمان، حضرت قائم (عج) را به اسم صدا می کند، پس هر کسی که در مشرق و مغرب زمین است، این صدا را می شنود و به جهت ترسناک بودن این صدا، آنکه در خواب است بیدار می شود و هر که ایستاده است می نشیند و آن کسی که نشسته است بر می خیزد و سر پا می ایستد، خدا رحمت کند کسی که آن صدا را بشنود و عبرت بگیرد و عملا این صدا را جواب بگوید، برای این که این صدا، صدای جبرئیل است.
امام باقر (ع): اول صبح منادی از آسمان ندا می کند که حق با علی (ع) و شیعیان اوست، آخر وقت همان روز منادی فریاد می زند که حق با عثمان و پیروان اوست. از شنیدن صدای دوم، اهل باطل در شک می افتند. چه بسا اشخاصی که در آن روز به خاطر شنیدن این صدا سرگردان و در آتش غضب خداوند سرنگون خواهند شد.
(مکیال المکارم ج2 ص186 – غیبت نعمانی ص274 – ارشاد مفید ج2 ص348)
منبع: کتاب گلبرگ های مهدوی (محمدجواد مهری)